در سالهاي اخير توجه به اهميت جنبه هاي رفتاري و فرهنگي مديريت ايمني در سازمانها به طور گسترده اي افزايش يافته است ؛ و عليرغم بكارگيري كليه فاكتور هاي مهندسي و حفاظت شديد ، در صنايع پر ريسك همچنان پتانسيل بروز حوادث بزرگ وجود دارد . نكته قابل توجه اين است كه اين اشتباهات صرفا به شكل خطاي يك فرد ظاهر نمي شود ، بلكه اغلب در قالب يك فرهنگ رفتاري ناقص شكل مي گيرد . لذا بايستي درصدد تقويت افزايش سطح فرهنگ ايمني كه همانا نظام باورها و ارزشهاي مشترك يك سازمان ، نسبت به ايمني كار است باشيم تا رفتارها ايمن تر گردد . نيروي كار هر كشور ، به ويژه كشورهاي در حال توسعه بخش پر اهمتي از سرمايه ملي دانسته شده واز پايه هاي توسعه اقتصادي و اجتماعي به شمار ميرود . بدون شك شكوفايي و خودكفايي اقتصاد وصنعت بدون داشتن نيروي كار سالم امكان پذير نخواهد بود . از اين رو حفاظت از سلامت نيروي كار و بهسازي محيط كار از اهميت شايان توجه برخوردار است. با شیوع ویروس کرونا بحث بهداشت و محیط زیست نیز بیشتر از همیشه مورد توجه قرار گرفت. شرکت های صنعتی بزرگ قطعا نقش انکار ناپذیری در این حوزه دارند. در حوزه فرهنگ سازی HSE حرف های زیادی برای گفتن داریم.